MEYkafası Ekim

Melissa Mey derKi

MEYkafası

-Ekim-

Baharın sonu ve tam da ortasındayız işte. Giderek hissedilen soğuk azalan güneş , bir metal tadında dile dokunan yalnızlık. Işin kötüsü ise kalabalık. Her şey fazlasıyla kalabalık. Sokaklar, ruhlar, düşünceler, şehir her şey çok fazla.

Tüm bunların yanında eksilen de çok fazla. Güzele iyiye dair azalanlar çok fazla. Yüreğe dokunan insana dair duygular mesela.

En son ne zaman bir şiir okunduğu sorulamaz bile. Şiir eskide kalan ve démodé olan. Peki bu soğuk günlerde bu kalabalığın içindeki yalnızlıkta kim sarılacak bize?

Hep derim, güneşler biriktirin içinize. Ne zaman azalıyor bu havalarda, çıkarın sarılın o güneşlerinize. Bu bazen bir kitap, bazen bir anı, bazen güzel bir müzik eşliğinde, ya da nefis bir kahve kokusunda çıkıp gelir. Ama insanın en büyük eksikliği anlaşılmak ise bize yine bir insan gerek ki anlayanından o halde dileğim bu olsun yeni ayda size.

Şimdi bırakın tüm kalabağı, kafanızda size konuşan gürültüyü durdurun. Bach açın mesela iyi gelir ruha. Sonra bir kahve kokusu ruha şifa niyetine ve insana dair bir kaç şiir tozlu anılara püff der gibi, hadi eşlik edin şiirlerime…

hissettiğin sıcaklık

ellerimde tuttuğum

köşelerin

ki avuçlarımda

bir buz gibi eriyen

dudaklarımdan

su değil

içtiğin.

boşalt tüm kaplarını

ruhunun

görmüyor musun?

dökülüyorum sana