Son nefesini elimde veren çakmağı masaya dik
durdurarak uzun uzun bakıştık:hayatimda bir çok
kez yaşadığım tükenmişliklerle göz gözeydim o an.
Umutsuzluk ayakkabı numaramı iyi bilir, çaresizlik
beni boğuşma ustası bir çoban köpeğine benzetip
kokumu aldığı yerden uzak durur fakat bu
çakmağın hali boyunumu bükmüştü.
Tam umudu kesmişken içimden fısıldadığını duyduğumda, nesnelerin dillerine bir kez daha
hayran kaldım:
Ben doluyken yanmam, dedi ve ekledi: siz
yandığımı sanırsınız. Oysa ben atılacağım ana
yanarım.
Bak,ömrüm son buldu ve asıl şimdi
yandım.
Atılmalarına yakın atmaya başlar
eşyaların kalbi.
Ahmet ASLAN
https://www.instagram.com/insansi_taslar_muzesi
1978 yılında Niğde’de memur bir aile...
“Aynur Görmüş” Kimdir? 17 Şubat...
2005 yılında Günlerden Bir Gün romanı ile ede...
İstanbul’da doğdum, Pertevn...
1976 yılında İstanbul’da doğdu. Y...
1975 yılı Düzce doğumludur. Anadolu üniver...
1974 yılında doğdu. Amasya Merzifonludur....
1986 yılı Bulgaristan doğumlu olan İbrahim Ko...
Almanya’da doğdum. İlköğretim 1. sınıfı...
İlkim öz, Ankara doğumlu olup Hacettepe ünive...
...
1974 yılında Denizli’de doğdu. İstanbul...
Orçun Oğlakcıoğlu 1974 yılında Denizli’...
1989 yılında İstanbul Lisesi'nden, 1993'te...
