Fısıltı

2019 Şubat ayında, Hindistan’ın Batı Bengal eyaletinde ilk kez düzenlenecek BANGLA BIENNALE kapsamındaki uluslararası bir sergi için yaptığım resimlerden FISILTI’yı paylaşıyorum sizlerle.

Resmi yaparken, “Bubam” MÜŞTAK ERENUS’un o güzelim dizelerini duyuyordum, zihnime kaydettiğim sıcacık kendi sesinden:

“İnsan diyorduk

Tek ve güzel yaratık

İnsan diyorduk

Tek ve zavallı ve yalnız”

Özlem Kalkan Erenus, Fısıltı, 2018;45 x 35 cm. t.ü.karışık teknik

Duyuru’yu Zamansız Şair Müştak Erenus’un kendisinden dinlemek isterseniz, buyurun aşağıdaki linke
https://youtu.be/yw-Tqfsbc_I

DUYURU

Bindokuzyüzkırklarda bir tatil günü
Şaşkınbakkal’daki ahşap evin sofasında
Yedi şişe marmara ile
Andersen’in Kibritçi Kızı’na ağlamıştık
Önce kuşları sevdik yumuk ellerimizle
Kış günleri pencereye bakan
O serçe kuşları.
Buğulu camlarımızda terleyen yazılar
Komşu arsadaki kafakarış oyunları
Hepsi üst üste iç içe
Birbirine sarılmış düşler gibi.
Sonra bir garip zaman yürüdü ellerimize
Bi büyüdük sanki başka olduk
Uçtu o telaşlı serçeler
İnsanlar gördük ortada
Açlar işsizler evsizler
Hele kimsesiz çocuklar
Durduk şiirler yazdık.

İnsan diyorduk
Tek ve güzel yaratık
İnsan diyorduk
Tek ve zavallı ve yalnız
Oysa milyarlar yaşıyordu bu dar dünyada
Böyle birbirine yakın
Böyle üst üste ve iç içe
Ve bu haksız oyunlar
Ve bu lanet savaşlar içinde.
Günün yürüyen her saatinde
Binler geliyordu dünyaya
Ve bu artık öyle tek tek doğmak değil
Topluca selamlamaktı yeryüzünü.
Tekler yenik terk ediyordu alanı
Yalanı dolanı haksızı çirkini
Bitmişti oyun, biz geliyorduk
Doğru güzel ve haklı olarak
Halk olarak
Ve insanları şimdi seviyorduk
Halkları bağrımıza basarak.

Müştak Erenus