Binlerce çekmeceye ait bir yığın anahtar var avuçlarımda. Her birinin içi biriktirdiklerimle dolu. Acı tatlı zamanları doldurmuşum içlerine. Tek tek açıyorum hepsini. Ara ara kesif bir koku yayılıyor etrafa. Kilidini kaybettiğim tüm çekmecelerin arasından sızan, canımı acıtan bir koku; ruhumu ağırlaştıran, bedenimi külçe gibi yapan, her sıkıntıya siper olmuş göğsümü daraltan bir koku. Bir kez daha hatırlıyorum. Demek ki! fırtınalar koparken sana bıraktıkları unutulmuyor. Demek ki insan; unutmak istediklerini dahi biriktiriyor.
Sonra mı? Sesler geliyor kulağıma; insanlığımı, kadınlığımı, anneliğimi hatırlatan sesler. Bir tebessüm yayılıyor yüzüme ve ben gücümü kuşanıp tekrar doğruluyorum. Bana beni hatırlatan tüm yaşanmışlıklara şükürle, beni ben yapan tüm iyi kilere sonsuz minnetle.
Kırıyorum canımı yakan tüm çekmeceleri...
Şükür nefesime. Şükür nefesini duyduğum tüm sevdiklerime.
1978 yılında Niğde’de memur bir aile...
“Aynur Görmüş” Kimdir? 17 Şubat...
2005 yılında Günlerden Bir Gün romanı ile ede...
İstanbul’da doğdum, Pertevn...
1976 yılında İstanbul’da doğdu. Y...
1975 yılı Düzce doğumludur. Anadolu üniver...
1974 yılında doğdu. Amasya Merzifonludur....
1986 yılı Bulgaristan doğumlu olan İbrahim Ko...
Almanya’da doğdum. İlköğretim 1. sınıfı...
İlkim öz, Ankara doğumlu olup Hacettepe ünive...
...
1974 yılında Denizli’de doğdu. İstanbul...
Orçun Oğlakcıoğlu 1974 yılında Denizli’...
1989 yılında İstanbul Lisesi'nden, 1993'te...
