Yürümek; Bir Yaşam Biçimi Olarak

Yürümek: Bir Yaşam Biçimi Olarak

“Doğanın farklı itkileri üflediği biridir o, ki sanırım bunların arasında bazı gizleri de var.”

Virginia Woolf

Yürümek her gün otomatik olarak yaptığımız bir hareket. Bedenimizi ayaklarımızın üzerinde bir yerden bir yere taşırken bu hareketi neredeyse her gün hiç düşünmeksizin yapıyoruz. Yürümek gerçekten de bu derece otomatik gerçekleştirdiğimiz, basit bir hareket mi? Yoksa başlı başına bir eylem mi? ‘Evren hareketi sever.’ Bu sözü hiç duymuş muydunuz? Yürümek de evrenin bahsettiği bu hareketin en önemli ilk adımı aslında. Gündelik deyip geçiştiremeyeceğimiz kadar basit bir hareket olmadığı gibi, evrenin bizden talep ettiği eylemin en önemli ilk adımı olmasında dolayı da çok kıymetli.

Tüm bu sebeplerden dolayı Can Yayınları tarafından yayımlanan bir Henry David Thoreau kitabı olan Yürümek benim nezdimde de önemli kitaplar arasına girmekte. 87 sayfalık incecik kitap insana, doğaya ve yaşama tercihlerine dair o kadar önemli bilgiler vermekte ki; yüzlerce sayfalık bir kitaptan alamayacağınız doyumu incecik bir kitaptan alabiliyorsunuz.

Henry David Thoreau için yürümek bir yaşama biçimi. İnsanın günlük yürüme edimi dışında her gün düzenli olarak yapması gereken en önemli eylem. Gün boyunca oturan insanların, nasıl olup da hiç yürümediklerini anlayamıyor. Özellikle doğanın içinde yürümek, ağaçların arasında yürümek, ırmakların, göllerin kenarında yürümek Thoreau için çok değerli. Kendisi yazar, tarihçi, filozof olmasının yanı sıra kölelik karşıtı, vergi direnişçisi, kalkınma eleştirmeni bir natüralist. Tüm bu özellikleriyle Thoreau kendisinden sonra gelen yazarları da büyük ölçüde etkiledi. Çünkü kendisi aynı zamanda bir ‘sivil itaatsiz.’

1851-1860 tarih aralığında Thoreau gittiği seminerlerde “Yürümek” metnini defalarca okumuş ve bu konu üzerine sayısız konuşma gerçekleştirmiştir. “Yürümek” Hanry David Thoreau’nun ölümünden sonra 1862 yılında basıldı ve aynı yıl The Atlantic Monthly dergisinde yayımlandı. Thoreau eşliğinde yürümeye başlamaya ne dersiniz? Kitaptan çok güzel bir alıntı yapmak isterim.

“(…) bu günlerde yürüyüşçülerde bile sürekliliği olan, gayretli girişimciler bulunmuyor. Seferlerimiz şöyle bir dolaşıp akşam başladığımız yere, aile ocağına geri döndüğümüz gezilerden ibaret. Yürüyüşümüzün yarısı ayağımızı önceden bastığımız yerlerde dolaşmaktan geçiyor. Bizler en kısa yürüyüşe bile ölümsüz bir macera yaşama hevesi ile, asla geri dönmemecesine atılmalıyız. Mumyalanmış kalplerimizi, terk edilmiş krallıklarımıza kutsal birer emanet gibi olarak geri göndermeye hazırlıklı olmalıyız. Annenizi, babanızı, kardeşlerinizi, karınızı, çocuklarınızı ve arkadaşlarınızı terk etmeye ve onları bir daha görmemeye hazırsanız; borçlarınızı ödeyip, vasiyetinizi hazırladıysanız, tüm işlerinizi yolunuza koyduysanız ve artık özgür bir adamsanız , o halde yürümeye hazırsınız demektir.”

“Yabanda dünyanın kurtuluşu var.” Thoreau’nun bu sözü doğa severler, doğanın içinde sürekli aktif olan insanlar için yol gösterici olmuştur. Yine bu kitapta Yürüyüş metni ile beraber Thoreau’nun Gezintiler isimli kitabından alınan Bir Kış Yürüyüşü ile Gece ve Ay Işığı denemeleri bulunmakta. Denemeden ziyade hikaye olarak nitelendirebileceğim bu metinlerde yazarın doğa sevgisi hemen hemen her fırsatta yinelenmekte.

yüzyıl Amerika’sının önemli entelektüel, aktivist, felsefeci ve doğa bilimcisi sayılan Thoreau için yürüyüş fiziksel bir eylemden ziyade soylu bir sanat, kişinin içsel dünyasında gerçekleştirdiği yabanıl bir gezinti olarak nitelendirilebilir.

Doğaya bir nebze dahi olsa yaklaşmak isterseniz, gündelik hayatta otomatik olarak gerçekleştirdiğimiz yürüyüşün aslında ne kadar değerli bir eylem olduğunu da anlamak adına Henry David Thoreau’nun Yürüyüş kitabını almanızı öneririm. Okumanız dileğiyle.