Yazlık sinemalar

Şehrimize Açıkhava sineması açıldı nihayet bu yaz. Eski zaman aşklarının buluşma adresi gibiydi tadı, telâşı.

Rengârenk ahşap sandalyeler, mis gibi kokan patlamış mısırlar, birbirini hiç tanımayan, ama yan yana oturan ve o muhteşem büyülü atmosferin tadını çıkaran yeni yetme gençler ve mazide kalmış o eski günleri yâd etmek için kendisine bir yer bularak buğulu gözlerle sahnedeki dev ekranı seyreden ihtiyar delikanlılar, mağrur hanımefendiler...

Hepsi güzel ülkemin yaldızlı renkleri gibiler adeta.

Fonda cızırtılı bir taş plak, ekranda siyah beyaz bir Ayhan Işık - Filiz Akın filmi.

''N'ayır, n'olamaz'' diyerek kulaklarımıza doğru usul usul sızan o efsane replik.

Henüz ''Nostalji'' kelimesinin anlamını dahi bilmeyen, zaman kavramını şen kahkahaları arasında eriten, etrafta cıvıl cıvıl koşuşan çocuklar.

Eski zamanlar ile modern ama renksiz - tatsız dünyanın arasına sıkışıp kalan orta yaş gençliği.. Hepsi ama hepsi bu renkli, illüzyonlu açıkhava sineması parkında yan yana işte.

Bir akşam ''Hababam Sınıfı''nın haşarı ama bir yanı da naif dünyası, bir başka akşam ''Kınalı Yapıncak''ın hüzünlü dramı..

Yazlık sinemaların gökkuşağı renklerini taşıyan parıltılı sahnesi, ne mutlu ki bizleri bir parça da olsa gülümsetebilmekte. Modern zaman teknolojisinin esaretine inat, hayat açıkhava sinemalarıyla film tadında akmakta.

Ve kulaklarımızda bir Sezen Aksu şarkısı çınlıyor, bu güzel tabloyu tamamlarcasına:

‘’Ah o yazlık sinemalar,

Kapı önü akşamları.

Saksıda son sardunyalar,

Avluda el yazmaları.

Ah, ne kahraman, ne cesur

Ne güzel çocuklardık.

Her yeni günü ümitle nasıl kucaklardık.

Ah, kaldırımlar biliyor,

Bir devir muhteşemdik.

Güz güneşinden hüzünlü, ilkyazdan şendik.

Hem utangaç, hem hevesli