Alimallah

Alimallah!!!

Uzun bir yoldan dönmüştü evine (kendine) yol hali bu bilirsin bazen umduğundan fazlasını bazen de umduğunu bile bulamazsın...

Ne kazançlı çıkmıştı ne zararlı. Verdiklerinin karşılığında kendine giden yolu döşemişti kalbine, kazançlı bile sayılırdı.

En nihayetinde yol kendini sorgulama, tanıma süreciydi. Artık ne istediğinden emin, duvarları ve kırmızı çizgileri olan biriydi.

Kendini kendine adamanın aldanmışlığını görmüş hayatta var olmanın amacını anlamıştı.

Bencilliğin en insani değil en hayvani duygu olduğunu anlamıştı ki hayvanlar bile bencil değildi...

Hırpalanmış yanlarını kendi eliyle iyileştirdi ilmek ilmek... Yeter ki Allah şifasını versin, yeter ki şifayı bulan şükretsin...

Yolu çiçek oldu, bahar bahçe oldu. Huzur yol arkadaşı oldu. Yol uzundu. Kimselere rastlamamak için bu yolda hep ara sokaklardan gitti, yüreğimi tökezletmesinler diye...

Çiçekleri solmasın, yüreğinin kuşları ürkmesin diye... Yine de yol hali bu bilinmez. Bir gün bir ara sokak çıkmaz sokağa denk geliverir...

Yüreğinin kuşları kaçıverir... Alimallah!

Bak ne güzel demiş #sezenaksu abla ;

Yol arkadaşım gördün mü,

Duydun mu olup bitenleri?...

Kıskanıyor insan bazen...

Basıp gidenleri...

Yalnızlaşmışız iyice...

Üstelik de alışmışız

Hiç beklentimiz kalmamış

Dosttan bile...

Korkular basmış dünyayı...

Şimdi bir semt adı "Vefa",

Kutsal kavgalardan bile,

Kaçan kaçana...

Anlaşılır gibi değiliz...

Tek bedende kaç kişiyiz...

Hem yok eden, hem de tanık,

Ne esaslı karmaşa... "

Alimallah

Alimallah-4

Alimallah-3

Alimallah-5

Alimallah-1

Alimallah-2

Diğer Yazılar

Yazarlarımız