İnsanları Kitaplara Benzetirim

Kimileri kalın ve parlaktır…Fakat kitabın hiçbir yerinde kendinize ait bir iz bulamazsınız…Bağdaşamazsınız hiçbir karakterle. Bir tarafından tutamaz, içinize sindiremezsiniz, atıverirsiniz bir köşeye.

Kimileri sadece bilgi verir. Geceleri yanınıza alamazsınız onları, yüreğinizi paylaşamazsınız.

Kimileri ucuzdur… Sanki herkes alır, herkes okur mu bilinmez. Unutulmaya en yakın olan onlardır. Yüreğimize iz bırakmadan hemencecik unutulurlar.

Bazıları henüz keşfedilmemiştir.

Bazılarını hiç anlamazsınız. Kelimeler bir araya gelmiş ve bir duvar oluşturmuştur aranızda…Birkaç sayfadan öteye gidemezsiniz.

Bazıları sadece imajda takılıdır…

Bazılarında iyi ve kötü yer değiştirmiştir. Hayatı sıfırlatırlar ve ruh dünyamıza milyonlarca soru işareti yollarlar… Ve bu kitaplardan sonra hayata yeniden anlam vermeye karar verirsiniz üç beş diye.

Bazılarını okumaya doyamazsınız, yeniden alsanız elinize ilk defa okuyormuş hissi verir size…

Bazıları ruhunuzun kelime dünyasındaki ifadesidir. Tıpkı ben gibi dersiniz…

Bazılarında alemlerden alemlere yolculuklar yaparsınız soluk soluğa ve bu yolculuk bitmesin istersiniz.

Bazılarının gözlerinin, dillerinin ve kalplerinin olduğu inancına kapılırsınız…Tıpkı sevgili gibidirler, azıcık onu ihmal ettiğinizde hemen kapatıverirler size kalplerini…

Bazıları klasiktir. Yerleri kalbimizde sabittir. Hiçbir zaman unsuru onları yok edemez…

Bazıları tesadüf geçer elinize… Bir anda gizli bir bağ oluşur aranızda. O kitapta mutlaka sizin için yazılmış bir şeyler olduğuna inanırsınız, onunla olmaktan, onunla yaşamaktan hoşlanırsınız.

Geceleri yastığınızdan yer verirsiniz, gündüzleri yanınızda ya da yakınınızda taşırsınız…Onunla çayınızı yudumlarsınız, bir iki sigara içersiniz.

O kitapla başlamıştır bir şeyler değişmeye. Siz artık eski siz değilsinizdir. Eski siz olmak da istemezsiniz… Onu okumak, sayfalarında dolaşmak vazgeçilmezi biz olur.

-Peki, siz bir insanın hayatında hangi kitap olmak istersiniz?

Kadir Koltuk