Zincirleri Kırabilmek

Aynur Görmüş derKi

Yeni seneye girerken genelde yeni kararlar alınır hep, içimize umut dolmaya başlar. Hazır içimizdeki umudun en yüksek olduğu günlerdeyken yapmak isteyip de yapamadığımız şeylere yönlendirmeli biraz düşüncelerimizi diyorum.

Hepimizin aklında bir sürü hayalleri vardır. Ama aynı zamanda da bahaneleri… Hadi kır zincirlerini, bırak bahaneleri, hemen yapılacaklar listeni hazırla ve niyetine bir selam ver! Ve önce ilk adımı at, sonra koşmaya başlarsın. Başlamak önemli, rutinler oluştuğu zaman devamı da gelecek inan. Yapayım mı diye sorgulamak, içten içe bahaneler bulmak yok kendi kendine, direk o şekle bürünmeli ve başlamalı bir yerden. Erteleme, öteleme yapma! İnan ve iste; sonuçları sana öyle bir dönecek ki umutlarının nasıl yeşerdiğine inanamayacaksın.

İç sesin konuşmaya başladığında bir dinle bakalım, ne istiyormuş, otur yaz iki satır tek tek; sonra doğru yolculuklar başlasın o yerlere. Mesela her gün 15 dk. ayır kendine, sadece kendine özel olsun ama evet; gününü düşün mesela, sorgula, kendinle yüzleş her günün sonunda, meditasyon gibi say bunu, rahatla…

Sonra her gün bir sevdiğini ara mesela, sana iyi gelen birini, şikayet etmeyen, söylenmeyen, sitem etmeyen, konuştuğunda iyi ki var diyebileceğin birini. Düşünsene 30 gün boyunca dokunduğun hayatları. Bugün kimden başlayacaksın mesela? Hadi ama hemen hemen… Her gün en azından birini içten takdir etmeyi rutinin yap mesela, samimi olsun ama… Sevdiğin oyunlara bilet al mesela , hemen ama şimdi gir internete , her ay birini izleyeceğim de ve al… Her ay bir kitap okuyacağım deme, hemen ilkinden başla bu akşam, yatmadan önce 15 dk. bile olsa…

Her gün yemek yaparken ya da tv izlerken zıpla mesela ip atlar gibi, al işte spora başladın bile, salona gidemiyorsun biliyorum çünkü. Her gün bir şişe su al yanına, bitirmek üzere şartla kendini, vs vs…

Basitlerinden başla istersen, önce bahanelerinden kurtulabildiğini göster kendine, sonra diğerleri de gelir emin ol… Böylece bahaneler yok, yapmak istediklerin girdi bile hayatına, kalpler atmaya başladı bile heyecanla… Devamlılığın tek bir yolu var; rutin. Sorgulama yapmadığın rutinlerin olacak böylece, refleks haline gelmiş davranışların… Hak ettiğine inan bunları yaşamaya layık gör kendini. Hayata tek bir görevi icra etmeye gelmedik çünkü. Sadece anne, sadece çalışan, sadece evlat, sadece arkadaş, sadece... değiliz çünkü.

İstediğimiz, bize iyi gelen şeyleri yapmadan yaşanan şeye hayat denmiyor, sadece nefes almak deniyor. Böyle dolu dolu yaşanmadan, heveslerimizi kursağa terk edip, güzel anları sevdiklerimle paylaşmadan aldığım nefesin bir anlamı olmuyor.

Haydi sen de kendi listeni oluştur ve başla, hayat çok güzel, kaçırmadan söylenmeden, şikayet etmeden, bahane bulmadan, dolu dolu yaşa!

Zaman hep var, sen yeter ki iste!

Ama hayat da geçiyor, erteleme!

Sağlıcakla…

Aynur Görmüş

İstanbul - 2018