Hayat dediğin Gökyüzünü tutmaya çalışmak gibi Ne yaparsan yap durmayacak yerinde Sen emek verdim diyeceksin Tam da oradan vuracak bildiği gibi Düşmekten korktukça Emekleyerek başlayacaksın yeniden aynı yola Hüzünlerin için göz yaşı Umutların için koca bir yürek verildi sana Hayat dediğin Kum s...
Birliği tamamlayan bir Ben olabiliyorsak anlamlı hayatlarımız aslında, tek başına ben diye bir şey yok keza. BEN’den BüTüN’e değil, BüTüN’den BİR’e gidiyor yaşamla tamamlanmalarımızın kurgusu! İnsan türü olarak geldiğimiz şu dünyada bütünü oluşturan her bir canlının acı...
‘‘Birine altı çizili kitaplarınızı vermek, yaralarınızı emanet etmektir bir bakıma’’ der, Nazan Bekiroğlu. Bu ay; Stefano E. D’Anna’nın Tanrılar Okulu isimli eserinden altını çizdiğim cümleleri paylaşacağım. Prof. Dr. Stefano E. D’Anna, Tanrılar Ok...
Yüzün laleyi anımsatırdı, Gülüşün çiçek bahçesi. Hiç olmadık yerde, Fırlayıverirdi Gözlerinin arasından merhamet! Dostça dokunmaya çalışırdın omzuna hayatın. Kalbin titrerdi, üzgün görsen öğrencilerini; Yüzündeki gülümsemeyle, Yamardın...
Bir bardak sıcak çay mıdır? İnsanın içini ısıtan, Yüzünü güldüren. Onu mutlu kılan. Yoksa O çayı birlikte içtikleri midir? Yanında mutlu oldukları, Yanındayken mutlu olan. Bir bardak sıcak çay . . ! Kadir KOLTUK...
Yine bir 27 Mart Dünya Tiyatrolar Gününe kavuştuk. Fakat bu kez enkaz haline gelmiş bir coğrafya halkı olarak. 6 Şubat 2023 gününe tarifsiz bir acı ile uyandık ülkece. Yaraları sarmak bu kez çok daha uzun sürecek elbette. Ama biz yine küllerimizden doğacağız zümrüd-ü anka kuşu misali. Yine...
Sorarlar, “Nasılsın” Yanıtlarsın, “İyiyim” İyi ne demekse; Sahi iyi ne demekti bugünlerde? Memleketimin toprağıyla beraber kalbinden de kocaman bir fay hattı geçermiş meğer. Kırıldı. Acıyla, vicdanla, çaresizlik ve öfkeyle yoğrularak kırıldı. Şimdi biz, o kırığı...
Gittiler veda bile etmeden Eksildiler memleketin kıyılarından Aynı sıralarda çekiştiğimiz o toy yıllardan Anı defterlerinde kaldı masum vedalar Zaman durmuş gibi bir hisse kapılmışız Ne kadar da yabancı her şey Rüya mı yaşananlar, Gözlerin gördüğü Kalbe fazla ağır... Nefeslerimiz yığı...
Akıl ve ruh sağlığımızı korumakta zorlandığımız bir süreçten geçiyoruz.ölümü ensemizde hissetmekse apayrı bir psikoloji. Bir anda dünya durdu sanki 6 şubat gecesi 4.17 itibariyle.Normal neydi,yaşamak neydi nasıl bir şeydi. Beyinler uyuşuk ve donuk saatlerce bir noktaya bakabilecek kadar donuk....
Derin bir bilinmezliğin ortasındayım. ömrümün otuz beşinci yılına sığdırmaya çalıştığım hüznün tarifi yok. Bunca zaman cevabını aradığımı sandığım soruların koca bir hiç olduğunu anladığım birkaç saniyeye doğa özünü, kirli insanlar kötülüğünü bıraktı. çok yakından tanıdığım...
Ay bitti Ama acılar yıkanır daha Her şey dekorluk tas tamam Masallar pek uydurulmuş perdelere Ama perdeler yıkanır daha Camlar kendiliğinden aydınlanır ve yemişler ıslanır dallarda Bir sokak köpeği gibi geçer günler pencerelerden Sonra biri, onu, bin beş yüzü Şehrin içinde yaşaya...
Ansızın sallandıkta bir geceHer birimiz bir yana yuvarlandıkTutunacak fırsat bile olmadı anneAncak acılara tutundukSesimizi duyan olmadı Kör karanlıklardaBir dakika içinde çığlıklar sustuBir avuç moloz yığınında boğulduk Beton bloklar yorganım olduSarıldım da uyudum anneBuz gibiydiüşümeyi bile un...
ümit Bey erkenden uyandı. Yine yataktan kalkmak istemiyordu ama mecburdu. İş aramak, hayallerini gerçeğe dönüştürmek istiyordu. Yemyeşil kırların ortasında bir ev, şırıl şırıl akan bir dere ve derenin içinde yüzen balıklar istiyordu. Cıvıl cıvıl ötüşen kuşlar, horoz sesleri, uçuşan kelebekler&...