Yoruldun mu dönmekten dünya Kaç savaş gördün Kaç zulüm akıttı kanını toprağına Sen verdikçe Almaktan Tüketmekten vazgeçmedi yine de Yoruldun mu dönmekten dünya Kaç ölüm yaşadın Kaç mevsim soldun göz göre göre Sen sustukça Kirli sözlerden Küllenen ateşlerden vazgeçmedi yi...
yalnızım derdimi kızımın çoraplarına anlattım bu habersiz yok oluşun kızına zaman adını vermişti dünya o sırada denizden bir anne sallıyordu ayağında gemiden bebeğini dünya ise dönüyordu zamandan kızının etrafında yalnızlığımın iskambil falları uçuşup dağılırken rüzgarda aklımd...
Kendini sürekli bir üretimle var ettiğinde Gerçekleştirilmesi zor olanı bile denemeye cesaret gösterebildiğinde Rekabetini daima kendinle yaptığında ama başkalarından da ilham alabilmeye açık olduğunda, Aynı zamanda da olabildiğin her halinden razı geldiğinde Bulunduğun yeri kabul ettiğ...
Ortalarında kaldı; Linç edeceklerdi yalnızlığımı, Okuldan sevinç içinde dağılan çocuklar. Elimdeki bir top dondurmanın üzerindeyken bakışları… Halden anlayan bir abi şefkatiyle, Koşar adım geldi aklıma, Yatılı okul günlerim. Bavullarımız, iki saksı. Ortasında biz, t...
BİR NOSTALJİ ALBüMüNE KIŞ RUHUNDAN BAKIŞ Bir kıtadan diğerine geçerken baktım asfaltın üzerinde konfeti misali yapraklar uçuşuyor, lodos giderayak poyrazı peşinden çağırıyor, hava öyle tutarsız. Zuhal Olcay’ın konser haberine denk gelmek köşebaşında eski bir aşkla karşılaşmak gibiydi,...
Dupduru deniz bir anda fırtınaya hapsolur. Ne olduğunu nerden geldiğini anlamazsın bile her şey o kadar hızlı olur ki burnunun ucunu göremezsin.Heleki o denizin tam ortasındaysan ve elinde sadece kürekler varsa vay haline. Boşa kürek çekmek deyimini iliklerine kadar hissedersin. Fırtına öyl...
Bir yeni yıl gecesinde, gökyüzünden şans yıldızı tutup dilek dilemek gibi ışıklı, mucizeli bir hikâyem olsun isterdim hep. ''Mucize'' ne güzel kelime, ne güzel bir dokunuş , gözleri hep umut kıpırtısı arayan yaralı bir yüreğe? Kırmızı bir mum yakıp, ışığının parıltılar saçan alev...
İçinde bulunduğun küre hep var olacak, Ama sen yaşayamadıklarının pişmanlığıyla tükeneceksin... Ve bir gün söyleyecek sözlerinin yığılmışlığında boğulurken, Gün gelecek tüm hislerini tek söze gizleyeceksin... Hani usandığın şu hayat var ya, Doyamadığın hayata dönüşüverecek! Ve işte o...
Bir gün yokluğumun farkına varacaksın Fakat senden önce Elbisem, Ayakkabım, Yatağım farkına varacak yokluğumun Belki en son sen farkedeceksin Belki de hiç farketmeyeceksin Ama ben gitmiş olacağım işte Sessiz sedasız Bir uçurumun kenarında Bir denizin dibinde Bir kaldırımın köşesinde Ya da...